Βαφή Αυγών με τον ... παραδοσιακό Γριβιώτικο τρόπο !

Τα αυγά βάφονται παραδοσιακά τη Μεγάλη Πέμπτη.

Η Γρίβα από το 1696 ανήκει στα Κνανφειοχώρια ή Γναφειοχώρια της Μακεδονίας (1) . Της είχε επιτραπεί η επεξεργασία μάλλινων υφασμάτων από τα οποία κατασκευάζονταν οι στολές του τουρκικού στρατού.

Μετά όμως τα μάλλινα υφάσματα έπρεπε να βαφτούν. Μία από τις  φυσικές χρωματικές πηγές βαφές ήταν και τα ... φλούδια από τα ξερά κρεμμύδια.

Η απόχρωση που δίνανε τα ξερά κρεμμυδόφλουδα ήταν αποχρώσεις του ΜΩΒ. Στό χρώμα αυτό ήταν και οι παραδοσιακές μας στολές " άλα Τούρκα " .

Η μέθοδος χρωματισμού με ξερά κρεμμυδόφυλα, δεν είναι βέβαια Γριβιώτικη εφεύρεση ... αλλά χρησιμοποιείτο και στη Γρίβα σε πολλές περιπτώσεις.
Μία απο αυτές τις περιπτώσεις ήταν και την Μεγάλη Πέμπτη, στην βαφή των αυγών.


Υπήρχανε 2 μέθοδοι :


Στήν πρώτη μέθοδο, βράζανε τα αυγά, γιά μιάμιση ώρα,  ΜΑΖΙ με τα κρεμμυδόφλουδα και έτσι αποκτούσανε το όμοιόμορφο ΜΩΒ χρώμα τους.

Στήν δεύτερη μέθοδο, τυλίγανε τα κρεμμυδόφλουδα γύρω από το αυγό και μετά τα δένανε με σπάγγο ή τα φασκιώνανε με δυχτάκι ή πανί. Τα αφήνανε να βράσουνε για μιάμιση ώρα σε σιγανή φωτιά.


Εικ. Παραδοσιακή βαφή αυγών με κρεμμυδόφλουδα.


Η Χριστιανική παράδοση θέλει ... τα κόκκινα αβγά, να τοποθετήθηκαν από τη μητέρα του εσταυρωμένου Ιησού στα πόδια του και να βάφτηκαν με το αίμα που έτρεχε από τις πληγές του.
Όπως επίσης ... μια γυναίκα να περπατούσε στο δρόμο, λίγες ώρες μετά τη Σταύρωση του Ιησού, κρατώντας ένα καλάθι με αβγά. Της είπαν ότι ο Χριστός αναστήθηκε. Κι εκείνη απάντησε ότι μόνον εάν τα αβγά κοκκινίσουν θα το πιστέψει. Λίγα λεπτά αργότερα τα αβγά κοκκίνισαν.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ γεμάτα Υγεία.
Προσωπική, Οικογενειακή και Επαγγελματική επιτυχία σε Όλους.
Καλή πρόοδο στα Παιδιά μας.
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα.

σ.σ. Συντάκτη : Η κόκκινη βαφή των αυγών γινόταν, την εποχή εκείνη, με το βράσιμο παντζαριών και αυγών μαζί...σε σιγανή φωτιά.


πηγή (1) : Με δύο κυρίως έγγραφα που έχουν ημερομηνίες 12 Μαΐου 1696 και 13 Ιουνίου 1707 ..."παρέχονταν η δυνατότητα στους κατοίκους του οικισμού Γρίβας  να ασχολούνται και με την κναφή μάλλινων υφασμάτων από τα οποία κατασκευάζονταν οι στολές του τουρκικού στρατού. Για την υπηρεσία τους αυτή οι κάτοικοι του προαναφερθέντος οικισμού απαλλάσσονταν από φορολογίες ... "
 Ι. Κ. Βασδραβέλλης, Ἱστορικὰ Ἀρχεῖα Μακεδονίας, Α΄ Ἀρχεῖον Θεσσαλονίκης 1695–1912, Θεσσαλονίκη 1952, σσ. 27-28, 79, 75.