... (αργά το βράδυ, άπο μια γωνιά) !
Η γιορτή ΤΕΛΕΙΩΣΕ, επιτέλους. 16η γιορτή ΄΄Κάστανο, Κρασί, Τυρί΄΄ τη λένε στα χαρτιά, πτώμα μας έκανε λέω εγώ.
Μα τι στην οργή συνέβη πάλι και είμαστε τόσο κουρασμένοι, αλλά τόσο χαρούμενοι. Όλοι έχουμε ζήσει δυνατές χαρές στη ζωή μας. Αποφοιτήσεις από σχολεία και σχολές, πολλοί από μας έχουμε παιδιά, οι περισσότεροι αγοράσαμε το Δώρο που μας τρέλανε, άπαντες ερωτευτήκαμε παράφορα.
Ο Τοίχος του Εγωισμού μας είναι γεμάτος διακρίσεις και πτυχία. Ούτε που μιδιάζουμε πλέον. Η χαρά όμως αυτή, δεν έπρεπε να υπήρχε. ΟΧΙ μετά από τόσο κόπο.
Στις χούφτες μας βέβαια, ούτε ένα κάστανο, Ούτε ψητό ούτε βραστό. Πρέπει να κουβαλήσαμε τουλάχιστον 2 τόνους από τα ρημάδια, αλλά παρά την στέρεά τους μορφή, σαν νερό ξεγλιστράγανε από τα χέρια μας.
Θα τρώγαμε από την επόμενη παρτίδα, (έτσι ήταν το σχέδιο), αφού εμείς τα ψήναμε, εμείς τα βράζαμε, εμείς τα μοιράζαμε. Αρκεί να αδιαφορήσουμε για την κυρία που περιμένει υπομονητικά αρκετή ώρα στην σειρά της, ερχόμενη από μακριά. Μπα, αμαρτία είναι, η μάνα μας, μας έμαθε αλλιώς… δεν πειράζει, θα τις δώσουμε αυτά τα καλοδιαλεγμένα κάστανα κι εμείς θα φάμε τα επόμενα. Υπάρχουν άλλωστε τόσα πολλά. Άδικο δεν είναι όμως και για όλους τους άλλους που κάνουν το ίδιο ; Επιτυχία το σχέδιο, δε λέω, αλλά μάπα η εφαρμογή του … χα χα χα ! Τουλάχιστον για σήμερα.
Κάποια στιγμή μου είπανε ότι η Αντιπρόεδρος του πολιτιστικού Συλλόγου, και ο Δήμαρχος έβγαλαν λόγο. Δεν τους άκουσα. Πρέπει να τους συγχαρώ οπωσδήποτε, έστω και έτσι. Μπράβο σας. Εκπληκτικός ο λόγος σας. Πάντα άξιοι. Τι να έκανα δηλαδή, να καούν τα κάστανα ;
… και μόλις θυμηθήκαμε και το πήγαινε έλα στο αμφιθεατρικό τραπέζι των επισήμων. Στο μπαλκόνι παρακαλώ. Όλη η γιορτή πιάτο, όπως αρμόζει. Τιμάς για να σε τιμήσουν. Ο Περιφερειάρχης Κεν. Μακεδονίας, ο Δήμαρχος του δήμου Παιονίας, ο Αστυνομικός Διευθυντής Κιλκίς, Αντιδήμαρχοι, πρόεδροι και σύμβουλοι. Ένας χαμός επίσημοι. Τι νομίσατε ότι επειδή ήρθατε στη Γρίβα, δεν μπορούμε να σας εντυπωσιάσουμε ; Εμείς, σήμερα, εντυπωσιάσαμε τα πλήθη, από τις τέσσερις άκρες της Μακεδονίας. Όλοι ποζάρανε χαμογελαστοί για την πιο πολυτραβηγμένη στάση φωτογραφίας. Την απονομή της αναμνηστικής πλακέτας. Το τρίπτυχο ΄΄απονέμων, αναμνηστική πλακέτα, τιμώμενος΄΄ …έχει αξία όταν τα μάτια τους μένουν ανοιχτά στα φλάς. Τι πλάκα που έχει όταν είναι κλειστά και με γκριμάτσες. Αυτές μας αρέσουν, οι ανθρώπινες, οι αληθινές.
Έτσι στολίζονται οι τοίχοι των γραφείων. Έτσι σφυρηλατούνται οι κοινωνικοί δεσμοί.
Αύριο ανάμεσα στις καθημερινές λέξεις των ανθρώπων, θα υπάρχουν καινούργιες. Η Καστανογιορτή της Γρίβας. Πού είπαμε είναι η Γρίβα ; … στο Πάικο βρέ αδερφέ, στην Παιονία…τόπαμε !
Ζημιά που κάναμε άθελα μας. Τους δεσμεύσαμε όλες τις τελευταίες Κυριακές του Οκτωβρίου, από τώρα και στο εξής.. Έτσι απλά !
Τώρα που το αναλογίζομαι, πόσοι να ήταν άραγε οι υπόλοιποι απλοί άνθρωποι που μας τίμησαν με την παρουσία τους και δεν ανέβηκαν στο μπαλκόνι ;
Μόλις πείς στον ευατό σου … ΒΑΡΕΘΗΚΑ, έρχεται η Μουσική. Ο ήχος των Χάλκινων, εκεί από τη Γουμένισσα, με μετρονόμο το νταούλι.
Τα βήματα των κοριτσιών με ρούχα του παρελθόντος, τα ζωηρά πηδήματα των Αγοριών να κάνουνε φιγούρα. Άψογοι σχηματισμοί από έμμετρους καλλιτέχνες. Χοροδιδάσκαλοι, με ιδρωμένες παλάμες, να μετρούν τον κόπο τους βήμα-βήμα, στο κύκλο της υπερυψωμένης πίστας. Το μόνο πράγμα που θα απορροφήσει των ιδρώτα τους, είναι τα κοτσάνια στο μπουκέτο με τα λουλούδια και το ΜΠΡΑΒΟ ενός γνωστού.
Φωνές, Ρυθμός, Χορός. Αν τολμάς φύγε.
Απ΄ όλα αυτά, θυμόμαστε τα χορευτικά. Τι ωραία χορευτικά. Μουσική, χορός, λικνίσματα και τσαχπινιές. Δεν θυμόμαστε όμως, αδίκως, τους χορευτές. Μόνο τον τόπο που τους γέννησε, τους ανέδειξε, τους Τιμά και τον Τιμούν. Συγκρατούμε τι πρεσβεύουν και ποιούς εκπροσωπούν. Τι κληρονομιά έχουν και πως τη διαχειρίζονται. Έτσι σε θυμούνται και οι άλλοι
Έτσι γαληνεύει ο νούς και ηρεμεί η ψυχή. Σαν μεσημεριανό 2ωράκι ύπνου που σε ξεκουράζει…και σε κακομαθαίνει. Πόσο προσεκτικός πρέπει να είσαι με αυτά τα θέματα ; Άτολμος και φειδωλός, σκέφτομαι, σε ότι πιθανών προσβάλει. Να γιατί το πρόγραμμα ήταν τόσο καλοστημένο. Στην σωστή ώρα όλα. Τα κάστανα, το αναμνηστικό ποτηράκι των 45ml που χωρούσε λίτρα από το άφθονο κρασί, Γριβιώτικο κατσικίσιο τυρί ΜΑΓΕΙΑ και εκατοντάδες πίτες να μην τις χορταίνεις.
Έτσι, καθισμένοι εκεί απόμερα, στην πλαστική άσπρη καρέκλα, αναπολητές του ΄΄πρίν από λίγο΄΄ μ΄ ένα ΟΥΦ στη σκέψη, βλέπουμε ότι όλος αυτός ο ντόρος τελικά, ήταν ένα άγχος και μιά αγωνία.
Διασκεδάσαμε, δε λέω, αλλά Άγχος.
Άγχος μην τυχόν κάτι δεν πάει σύμφωνα με τον σχεδιασμό και μιά αγωνία μήπως κάποια ματιά μας λοξοκοιτάξει επικριτικά. Μία συνεχής αναζήτηση για επιβράβευση, ένα χαμόγελο θαυμασμού. Τίποτε, όλοι διασκεδάζουν με την ψυχή τους κι εμείς, απλήρωτη Κυριακάτικη εργασία. Θα το ξανακάναμε όμως, 100 φορές.
Ακόμα στα αυτιά μας, ηχεί το Μακεδονικό συρτό, που δεν προλαβαίναμε να χορέψουμε, ακόμα ψάχνουμε το ξάδερφο που μόλις χάσαμε από τα μάτια μας και θα τον ξαναδούμε ίσως του χρόνου, εκείνη την απίθανη εικόνα του περιστεριού να παλεύει να φάει το κάστανο, με την φωτογραφική μηχανή όμως να επιμένει … no Memory.
Πώς περάσανε τόσες ώρες ; Γιατί ο τεράστιος προαύλιος χώρος του Πολιτιστικού Συλλόγου είναι άδειος ; Η πίστα τόσο σιωπηλή; Τί χάσαμε βρέ παιδιά ; Σε όλες τις γιορτές παρόντες και από όλες τις γιορτές απόντες!
Τουλάχιστον το αναμνηστικό ποτηράκι θα στολίσει το σκρίνιο της μαμάς … δηλώνοντας ότι ήμασταν κι εμείς εκεί.
Όλες οι Φωτογραφίες της 16ης Γιορτή ΄΄Κάστανο, Κρασί, Τυρί΄΄ στην ... εφημερίδα της Γρίβας !
σ.σ.Συντάκτη : Στη 16η Γιορτή ΔΕΝ παραβρέθηκαν :
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας,
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος,
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής,
Ο ΑΓΕΕΘΑ,
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος,
… νομίζετε ότι κάνουμε αστεία ;
Γιά ελάτε και του ΧΡΟΝΟΥ, θα σας έχουμε…ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !
… επιμέλεια Χρήστος Αθ. Κόιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου